Op die bewuste vrijdagavond 5 april 2019 was Gertjan Ankersmit thuis, in zijn rietgedekte boerderij in Driebruggen,
Rijksmonument uit 1620. Om tien over acht werd hard op het keukenraam gebonsd. Gertjan ging naar buiten en zag het meteen. In de buurt van de schoorsteen schoot een vonk uit het rieten dak omhoog. Niet meteen dramatisch, maar toch even 112 gebeld. Toen de brandweer, hoe snel ook, ter plaatse was, bleek het al niet meer om een _brandje’ te gaan. Het vuur greep razendsnel om zich heen.
“Ons huis ging voor ruim de helft in vlammen op. De bovenverdieping was grotendeels verwoest en de rest had enorm veel waterschade. Ik weet nog dat ik dacht ‘Het is wel vervelend, maar we gaan het schoonmaken en witten’.
Het bleek nogal anders te zijn.” Vanaf het moment dat wij 112 hadden gebeld, kwamen we in een andere wereld terecht. We werden geleefd. Brandweer, politie, iedereen heeft een mening over wat je op dat moment moet doen. Al tijdens de brand kwam de Stichting Salvage, de eerste hulp namens verzekeraars. En de volgende dag kwam Guido Terpelle
taxateur-expert van Donatus en hij stond ons prettig en deskundig bij en hij verrichtte het technisch onderzoek. Wat was er precies gebeurd? Het onderzoek wees op scheefstand van de vonkenvanger. Een kleine aanleiding, met desastreuze gevolgen en een enorme impact. We waren geen eigenaar meer van de situatie. Ik heb het liefste zelf de regie en geef ook graag zelf uitvoering aan mijn eigen plannen en ideeën. Terwijl dit puur meebewegen was. Ons huis moest worden leeggehaald. Guido droeg een aannemer voor die gespecialiseerd was in monumenten, Nico de Bont, en ontzorgde ons
op allerlei manieren. Hij stelde de financiën beschikbaar en vier maanden later begonnen we aan de verbouwing. Ondertussen dacht Guido creatief mee met constructies over meerwerk en ander werk. Toen we ontevreden waren over de opslag van onze inboedel, heeft hij ook daarin bemiddeld. In alles waren Guido en zijn collega Dick (Collignon) een duo. In het begin van het traject kregen we legio offertes van contra-experts. Niet één keer hebben we de behoefte gevoeld deze in te schakelen. Het grote voordeel was dat Donatus en Nico de Bont dezelfde taal spraken en vanuit dezelfde visie werkten: behoud vóór restauratie vóór vervanging. Vanuit Donatus hebben we ook alle ruimte gekregen om
naast het herstel ook verandering en verbetering toe te passen. Het verliep allemaal zeer plezierig. Maandenlang was de modus doorgaan, doorgaan en doorgaan. Vlak voor Kerstmis konden we weer in ons huis. En in januari was ik ineens heel erg moe. Dan merk je pas hoe veel het allemaal was. Is het een trauma? Tja, je doet in het leven meer dingen op. Ik begeleid zelf mensen met trauma’s, maar dit is inderdaad wel een haakje dat de hele tijd in je blijft steken. Als je
een sirene hoort, denk je als vanzelf ‘oh jee’. De houtkachel hebben we alleen nog aan als het echt regent. Blijkbaar zijn er toch dingen in ons systeem gekropen, die ons angstig hebben gemaakt. Maar het gaat goed met ons. We hebben echt niets te klagen.